Baner Transport Manager meetings

w-f-as-z-orlem-kopia

niemcy-chory-czlowiek-europy

O strukturalnym kryzysie państwa niemieckiego, a szczególnie tamtejszej gospodarki i obalaniu mitów na temat wpływu problemów za Odrą na polską ekonomię, z Andrzejem Sadowskim &#8211; założycielem i prezydentem Centrum im. Adama Smitha &#8211; rozmawia Marek Loos.

W numerze piątym Transport Managera z 2023 r. pisałem we wstępniaku i jego rozwinięciu o tym, że obecny kryzys, w który wchodzi niemiecka gospodarka, nie jest zwykłym koniunkturalnym „dołkiem”, ale strukturalnym problemem fundamentu, na jakim jest zbudowane państwo niemieckie. Tym fundamentem jest ścisłe uzależnienie od siebie sfery gospodarczej, politycznej i społecznej oraz finansowanie konsensusu między nimi z gigantycznego eksportu produktów wytwarzanych w Niemczech. Dochody z niego czerpane finansują rozdmuchane świadczenia socjalne, zapewniające spokój społeczny. Zgadzają się na ten układ politycy, przedsiębiorcy i społeczeństwo, zadowolone z państwa dobrobytu. Kłopot w tym, że cały ten układ spinał się finansowo, gdy był zasilany tanimi surowcami energetycznymi (głównie ropa naftowa i gaz) z Rosji. Wojna na Ukrainie zakończyła to Eldorado, bo dostawy tych surowców zostały przerwane. Gdy do tego dodamy trwającą przemianę energetyczną (Energiewende), prowadzącą ku całkowitemu przerzuceniu się z kopalnych surowców energetycznych i energetyki jądrowej na odnawialne – nieuzasadnione ekonomicznie, bo bardzo kosztowne, otrzymujemy gotowy przepis na katastrofę. 

Dlaczego akurat teraz i w zbliżającym się niemieckim kryzysie?

W ten sposób pokazujemy, jak bardzo przedsiębiorczym jesteśmy narodem. Co, Pana zdaniem, powinni robić polscy przedsiębiorcy w rozpoczynającym się procesie destabilizacji niemieckiego państwa?

Jak opisałby Pan ten mechanizm destabilizacji?

Chyba trochę się przeliczyli sądząc, że ukraińscy przedsiębiorcy zdestabilizują te branże tylko w krajach naszej części Europy. Okazuje się, że ta destabilizacja dotknęła również Niemców. Stąd rolnicze blokady dróg i miast w Niemczech. 

Uważa więc Pan, że jest to ten moment, w którym polskie władze powinny zadziałać? 

Ale czy obecny kryzys w Niemczech nie jest wywołany również przez poprzednie rządy tego kraju? Jest w Polsce powiedzenie, że „jeżeli Pan Bóg chce kogoś pokarać, to mu odbiera rozum”. Przypominam sobie o nim, gdy obserwuję ekologiczne szaleństwo, dziejące się w Niemczech pod nazwą Energiewende, czyli przemiana energetyczna, która jest narzucana nam już siłą. 

A „zielona rewolucja”, przeciwko której protestują aktualnie niemieccy rolnicy i nie tylko?

Tak naprawdę nie wiadomo, co się stanie z tą ekologiczną utopią, bo w 2024 r. w wielu państwach świata - w tym w połowie krajów należących do UE - mamy wybory, w których wiele wskazuje, że do władzy dojdą ugrupowania polityczne kwestionujące przemiany energetyczne. 

Powracając do przytoczonej przez Pana tezy, że Niemcy utraciły zdolność wytyczania innym krajom kierunków rozwoju. Zgadzam się z nią i jako przykład szczególnie pasuje tu kierunek przemiany energetycznej – wcześniej wspominanej Energiewende. 

Podsumowując pomału naszą rozmowę. Przytoczył Pan kilka mankamentów niemieckiej gospodarki i modelu państwa jako całości, które doprowadziły do kryzysu większego niż wynikałoby to z cykli koniunkturalnych. Jednocześnie stwierdził Pan, iż mimo że wymiana handlowa z Niemcami stanowi 30 proc. naszego eksportu, to nie musimy się obawiać kryzysu w Niemczech, tylko go wykorzystać. Co polscy przedsiębiorcy powinni, Pana zdaniem, robić w obecnej sytuacji? 

Czy naprawdę jest aż tak źle z tą wolnością gospodarczą w Polsce?

Smutna to konstatacja. Kiedyś usłyszałem od publicysty Rafała Ziemkiewicza, że prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce jest jak pływanie w kisielu, a można by przecież pływać w wodzie. Mimo to nasza gospodarka, jako jedna z dwóch na świecie, odnotowuje nieprzerwany wzrost PKB od początku naszej wolności, czyli od 35 lat. Jednak polski biznes odnosi sukcesy nie dzięki władzom, ale pomimo utrudnień rzucanych przedsiębiorcom pod nogi przez nie. 

Niemcy bez dopingu

Ten artykuł jest dostępny tylko dla użytkowników z wykupioną prenumeratą.